wiedziałam

 godzinę temu miałam zdalnie zacząć drugą pracę. Godzina minęła i nic, nawet brak wiadomości, gdzie mam ich pocałować... prędko do drugiej pracy nie pójdę raczej, no. Smutno mi, bo...

Chyba ze trzy lata temu w drugiej pracy przetaczała się totalna awantura, mniejsza już, o co. Ffffkurzyłam się, powiedziałam, że odchodzę. Wtedy moja aktualna Szefowa Druga zapytała, dlaczego nie dam jej nawet szansy.
Szansę dałam, zresztą kilkakrotnie, ostatnio w ostatni czwartek. Niestety, niniejszym - jak widać, no. A zatem odchodzę. Naprawdę, zupełnie mi wystarczy Szefowa Pierwsza z pierwszej pracy....

Nie wiem, no naprawdę nie mogę pojąć tego stylu dyrektorowania. Ja też różną szefową bywałam, wiem. Pewnie podskakiwałam wyżej niż miałam d. Ale nie wyobrażam sobie takiego potraktowania pracownika, jak zaprezentowały mi właśnie obie panie. Czekaj, piii jedna, aż ja się łaskawie do ciebie odezwę, a jak się nie odezwę, to i tak czekaj, bo ci nie powiem, że nie zamierzam się do ciebie odzywać. Przecież twoim suczym obowiązkiem jest poświęcać mi, czcigodnemu pracodawcy twemu, każdą wolną chwilę twego nędznego żywota. I podbiegać radośnie, merdając ogonkiem, ile razy zechcę cię akurat wezwać, bo doszłam do wniosku, że jednak na coś cię potrzebuję... 

na pociechę najbardziej wiosenne zdjęcie dnia:

i sesja zdjęciowa sójek, które niniejszym wróciły zza morza, a co.

195.