rano lekcje z dziećmi, potem wymknęłam się na moment, żeby kupić żarówkę do lodówki, potem obiad - i rada zdalna do 17.00. Gdyby nie tajemnica rady, byłby niezły kabaret, naprawdę :P. Tyle dobrego, że dni dyrektorskie ze stycznia, zabrane nam przez zmianę terminu ferii, stały się dniami dyrektorskimi w marcu :).
Padam na ryj.
czyli nowy rok w sumie. Oby był lepszy, a jeśli nie, oby się prędko skończył.
W nocy spadł śnieg. Świat zmienił się w Narnię, wiecie: all winter, no Christmas :P.
Wielebny na kazaniu powiedział, że czuwanie to wierność powołaniu i spełnianie obowiązków, ładnie mówiąc, obowiązków stanu. No to spełniam, nic nie robię, tylko spełniam. Właśnie skończyłam szykowanie lekcji na jutro. :P
Mama rozwaliła sobie palec nożem, niegroźnie, ale rozlegle, do tego ciągle musi ten palec w coś mokrego wsadzić, nie pomagają zapewnienia, że ja zaraz pozmywam/upiorę - ona _musi_ teraz, natychmiast i sama. :P Rozgnoiła sobie rankę jak cacy.
Uciekłam na spacer.
od rana, z przerwą na gotowanie obiadu, obejrzenie mszy w telewizji i pobieganie w sprawie maminej lodówki, która ponoć znowu się zepsuła - na szczęście okazało się, że tylko spaliła się żarówka - pracowałam do 21.30.
Przy nauczaniu zdalnym można naprawdę flaki wypluć. W poniedziałek mamy radę (dziś mi się śniło, że stawiłam się na radę kompletnie nieprzygotowana) - więc już nie jestem kompletnie nieprzygotowana, powiedzmy, że przygotowana w trzech czwartych. Lekcji na pn jeszcze nie ruszyłam. Więc jutro kolejny zapracowany od świtu do nocy dzień.
Z ciekawostek - wyglądając przez okno zobaczyłam jeszcze odlatujące ptaki, chyba gęsi.
A bliżej, tuż za szybą:
Poranek w pracy. A., ciągle nie mam twoich prac, proszę mi je przesłać, bo podam do zagrożenia. Ale sorko, ja wysyłałem, prawie wszystkie. A ja zaglądam na klasrum i widzę cztery (na dwadzieścia dwie od połowy października do dziś). Ale ja wysyłałem. To wyślij jeszcze raz, bo nie doszły. Ale one mi znikły, jak je wysłałem. :)))
Lol.
No jak ci znikły - tu nie wytrzymała któraś z koleżanek z klasy, rozmowa toczyła się na micie :) - jak wysyłasz na klasrumie, to masz te prace w wysłanych. No ale mi znikły - upierał się delikwent - ale ja je mam, wszystkie, w zeszycie, tylko ja nie wiem, która jest która. OK, to przyślij mi wszystkie jeszcze raz na maila - nie wytrzymałam. Mój adres masz? Nie mam.
Podałam adres. Jak dotąd dostałam JEDNĄ pracę na zupełnie inny adres :) i jest to przesłana drugi raz jedna z tych czterech prac, które już wysłał na klasrum.
Tia, będzie zagrożenie. I pewnie jedynka. Zupełnie niesłusznie, znęcam się, dręczę, molestuję.
Po lekcjach zabrałam mamę na ogród. Mama zachowuje się coraz bardziej jak kilkulatek, marudzi, tu jej za gorąco, tam za zimno, w ogóle cierpi przeze mnie strasznie (nie od dziś, chyba od mojego urodzenia albo i wcześniej zresztą, chyba powinnam zacząć się przyzwyczajać...). W każdym razie udało nam się do spółki zgrabić resztę liści, oberwać koraliki z resztek łzawicy i nawet wyczyścić z grubsza domkową rynnę, bo już zdążyły w niej wyrosnąć spore siewki sosny. Sosenki posadziłam pod dużymi sosnami, w rynnie została jedna, której w żaden sposób (przy akompaniamencie marudzenia mamy, bo akurat było jej zimno) nie mogłam już dosięgnąć.
Poza tym ciągle nie umiem pisać na tym laptog**nie, kursor mi lata jak chce, nie trafiam w klawisze, a jak już udaje mi się trafić, to przy włączonym przypadkowo kapsloku :P. Muszę kasować i pisać na nowo, po literce, całe fragmenty tekstu. Nienawidzę tego komputera, nienawidzę tego telefonu, nienawidzę tej technologii, nie radzę sobie, nie chcę sobie radzić, nie ogarniam. Ten idiota kursor znowu teraz mi za przeproszeniem stanął trzy linijki wyżej. Chyba powinnam zamurować czymś taczpada, może by pomogło.
Marzę, żeby zniknąć.
nie wiem, czy spektakularny. Mroźny.
Pierwszy tej jesieni tak mroźny poranek u nas. Muszę zacząć myśleć o zabraniu kaktusów z balkonu (pelargonii nie zabieram :P).
Po lekcjach pogoniłam na ogród. Zastałam Ogród Królowej Śniegu, a może Ogród Czarownicy z Narnii. Pewnie to drugie, ale okazało się wieczorem :))).
W każdym razie proszę:
byłam w pracy :P. Fizycznie, w drugiej robocie. Tam są zajęcia stacjonarne. Szczęściem ostatnie zajęcia się odwołały, chyba bym nie dała rady dziś wysiedzieć... ciało daje :P.
Poza lekcjami online w jednej firmie i stacjonarnymi w drugiej zdążyłam lekko ogarnąć mieszkanie (czemu praca zdalna nieodmiennie łączy się z ogromnym bałaganem w pokoju, hę? Obok mojego biurka z laptopem stoi teraz dodatkowe krzesło, pełniące dzielnie rolę podręcznego stolika na papiry, które na biurku się nie zmieściły.)
Podobno papież eF w jakiejś książce mocno pojechał po manifestantach demonstrujących, że noszenie maseczek urąga ich wolności dzieci Bożych i jest sprzeczne z Biblią. Podobno napisał, że takie demonstracje są wyłącznie obroną wygody własnego tyłka (względnie twarzy). Podobno domaga się także udostępnienia szczepionki najbiedniejszym, z czego wynikałoby raczej, że generalnie jest _za_ szczepionką, nie przeciw... oj, poleci w polskich rankingach, poleci. Nasz papież nigdy by tak nie powiedział :P.
Podobno ktoś jeszcze próbuje coś ugrać w sprawie terminu szkolnych ferii zimowych. Rozmawiałyśmy dziś w pracy, że kowid czy niekowid, połowa stycznia, luty i marzec to i tak są miesiące zwiększonej zachorowalności i najsłabszej frekwencji w szkołach... i że powrót do szkół, jeśli będzie, może okazac się równie mityczny jak stacjonarna nauka we wrześniu i w październiku, kiedy miewałam na zajęciach jedną osobę.
A poza tym maseczki dziś pojechały pocztą do. Beware. :)))
I niestety, moje głupie ciało ciągle nie pozwala mi zapomnieć, że jestem kobietą. :P
około godziny 15.00 zresztą :P uważam za rozpoczęty:
Znowu większość dnia w pracy (praca zdalna tak ma) z przerwą na zakupy i parę innych już przedświątecznych przygotowań. Dziś (sic) dostałam maila od któregoś z rodziców, że dziecku z dni 5 i 6 listopada nie zgadzają się punkty, które przyznałam za zadania. Odetchnęłam głęboko i odpisałam z samą słodyczą, że klasrum, że szybkość maili, że takie tam, i że w międzyczasie sprawę chyba, mam nadzieję, już wyjaśniłam z dzieckiem. Na koniec zadałam rodzicowi pewne pytanie, ale nie spodziewam się odpowiedzi. Rodzic raczej z tych wrzeszczących i czepliwych, nie rozmawiających czy wykazujących chęć współpracy :P. Pewnie poczeka na kolejną okazję, kiedy mu się coś nie będzie zgadzać :P.
Poza tym siedzę i siedzę, pykam i klikam, a robota ciągle w lesie. Efektywności zero. Może jutro będzie lepszy dzień?
czyli pewnie trzeba, żebym uznała, że ja tu nie króluję. Co łączy się z zanegowaniem wszystkiego, czego kiedyś chciałam, co uważałam za dobre, czym chciałam Ci służyć. OK. Wolisz tak, to Wolisz. Ja w tym żadnego sensu nie widzę, pewnie nie muszę. Z niejaką nadzieją czekam tylko na Twój sąd. Bo to ostatni moment, kiedy ewentualnie mnie Obronisz. I pewnie pierwszy.
Myślę o moich znajomych królach i władcach. Tych z historii i tych współczesnych. I jaki Jesteś Ty. Że - jak powiedział dziś przewielebny na onlajnowym kazaniu - w odróżnieniu od paru władców Ty nie zostawiasz swojego królestwa i nie spiii....eee... nie uciekasz za granicę, kiedy w królestwie źle się dzieje. :P Może w tym resztka nadziei. Że jednak nie Uciekłeś, że ciągle jesteś w tym bur...e... królestwie. I że w związku z tym ja też mam nie spi**** tylko siedzieć dalej wiernie w tym bur****, jak na sukę przystało. Twoją sukę.
Taki mam, Widzisz, obraz Twojego królowania i Twojego królestwa. Pamiętasz? Jak chodziłam na religię jako dziecię małoletnie, na uroczystość Chrystusa Króla kazali mi rysować w zeszycie obrazek Króla na krzyżu. W złotych szatach i w złotej koronie. Najlepiej potrójnej, jak papieska mitra. Już wtedy buntowałam się. I może to jest to. Jedyny Król, jakiego znam, jest w szmatach (albo i bez szmat) i w ranach. Nie wiem, jak to się ma do królestw kapiących od złota.
Jaki Jesteś, Królu? Gdzie Jesteś?
wieczorem
większość dnia mozolnie przygotowywałam zajęcia na kolejny tydzień. W południe chwilka spaceru.
Listopad...
tia. Pracujemy zdalnie do 22 grudnia, a potem wolne do 17 stycznia i to już są ferie zimowe, w jednym terminie dla całej Polski. Liczą że 18 stycznia stanie się cud i kowid zniknie czy co. Taka zmiana terminów właśnie zatrzęsła ustalonymi w sierpniu terminami wystawiania ocen, klasyfikacji, rad i zebrań w 90% szkół w Polsce. Swoją drogą, czemu takie konferencje są w soboty, żeby "jakoś przeszło, bo większość nie zauważy, a zanim się ogarną, to przyklepiemy"?
Za tydzień mają być ponoć otwarte sklepy w galeriach (i na halach targowych), co ciekawe, rząd ponoć ideologicznie przeciwny handlowi w niedziele ogłasza kolejne niedziele handlowe, co na to ołtarz, czy nie czuje się zdradzony w tym sojuszu z tronem?
A ja naprawdę nie mogę się dziś w żadnej sposób ogarnąć. Po nocy z pierwszym w tym roku przymrozkiem powinnam nawiedzić ogród i skopać resztę (albo część reszty) ostatniej grządki, wyciąć ostatek już chyba (całkowicie zielonej w tym roku) łzawicy, pograbić liście. Tyle że czuję się kompletnie przetrącona jakaś. Dobra, d* do góry, trzy-czter-na-ście, wstała.
wieczorem
Nasturcja zmarzła, łzawica zmarzła, rozmaryn kwitnie :)
I jeszcze kilka chmurzastych zdjęć.
Godzina 9.30, jestem w trakcie prowadzenia zajęć online na żywo. Właśnie w tym samym czasie mój avast uznał za stosowne zawiadomić mnie przy użyciu sygnałów dźwiękowych, że coś tam mu się nie zgadza, i uparcie ponawiał zawiadamianie po każdym moim wyłączeniu. A skoro tylko udało mi się opanować avasta, zadzwonił telefon. Szefowa. :P No jak ona nie zna planu zajęć swoich nauczycieli, to ja już nie wiem, kto zna. Odrzuciłam. Chyba się skapnęła, bo dostałam już tylko mail. Sprawdziłam go w kilkuminutowej przerwie między zajęciami... zaproszenie do udziału w warsztatach onlajn w poniedziałek uwaga w godzinach dwudziesta-dwudziesta druga. :P
Jak jej powiedzieć, że to lekka przesada już? :P I ani razu nie zakląć?
pytam o kolejną genialną konferencję prasową kolejnego członka (sic) rządu. :P Konkretnie o zmiany w maturze. Wielka konferencja, tyle że dalej nikt nic nie wie. No, oprócz tego, że uczniowie nie będą musieli podchodzić do przedmiotu rozszerzonego. Ciekawe, czy minister już się dowiedział, że do tej pory w zasadzie też nie musieli :P, bo wystarczyło, że zakodowali arkusz i wyszli. :P
Rano praca zdalna, potem zakupy - z duszą na ramieniu, bo akurat wpadłam w godziny dla seniorów. Wprawdzie siwa jestem, ale czy wyglądam na 60 lat? :P Na hali targowej połowa bud pozamykana, wcale nie tylko te z ubraniami i sprzętem agd. A ja akurat potrzebuję skarpetek :P i niebawem butów, bo zupełnym przypadkiem zauważyłam, że w podeszwach moich ostatnich pantofli są już spore dziury. Jeszcze nie na wylot. Jeszcze.
Powinnam jeszcze wrócić na klasrum, ale zbieram się jak pies do jeża.
bo jak chodzę po sieci, to głównie takie wpisy dziś widzę. I co, i mam powtarzać, że pracuję od rana do nocy, przygotowując, wrzucając, sprawdzając, zmagając się z technodebilizmem własnym i niektórych uczniów (i udawaniem technodebilizmu, żeby nic nie robić)...
Dziś dopiero dotarła do mnie wiadomość o śmierci jednego z kolegów, młodszego ode mnie parę lat, który udusił się pod respiratorem zanim zrobili mu test. Młody, rzutki, zaradny, uzdolniony, wszędzie wlazł, wszystko załatwił, wszędzie miał znajomych. I co mu z tego.
Gdybym była oazowiczem :P, pewnie pytałabym: co Ty mi, Panie Boże, Chcesz przez to wszystko powiedzieć. Ale oazowiczem nie jestem :P i mam wrażenie, że nie ma w tym ani mówienia, ani sensu.
na ogród.
Właśnie skończyłam sprawdzać ostatnie na dziś klasrumowe prace. Jeszcze muszę coś wydrukować na jutro do drugiej roboty, coś znaleźć, rozwiązać parę zadań. Jutro od rana kolejne onlajnowe lekcje.
samych siebie apostołami, a nimi nie są, i żeś ich uznał za kłamców.
Tia. Tylko jakie czyny mam podjąć? Jeszcze żył tata, pamiętam, na spowiedzi mówiłam: ja już naprawdę nie dam rady więcej robić. Nawet jak siedzę u mamy przed telewizorem (w ramach budowania wspólnoty Kościoła :P) to dziobię maseczkę. Nauczanie zdalne, przygotowanie lekcji, zakupy, ogród, cmentarz, modlitwa (na dziesiątym miejscu, ale jest), maseczki, jedzenie, sen. Doby nie starcza.
Wnikam teraz, jak dorwać się do 500 dla nauczycieli. Laptopa kupiłam w sierpniu, rutera też. I telefon. Nic z tych rzeczy refundacji nie podlega z racji terminu zakupu. Chyba w końcu pójdę do sklepu i zainwestuję w dysk zewnętrzny i w ofisa, z 500 złotych mi wyjdzie. Pamięć zewnętrzna i oprogramowanie są w rozporządzeniu jako podlegające zwrotowi... Ten darmowy ofis w chmurze jest strasznie prymitywny, za każdą dodatkową funkcję już domaga się kasy. Choćby wstawienie pola tekstowego. Które było mi wczoraj bardzo potrzebne podczas przygotowywania zajęć. BTW chyba większość nauczycieli modernizowała sprzęt albo w czasie wakacji, albo jeszcze na wiosnę... i teraz ma przysłowiowe g z tego, nie 500 zł.
Dobra, idę zajrzeć do mamy i lekcje.
W przerwie: umarł na kowida ksiądz z lubelskiej katedry, miał za sobą wszystkiego 19 lat kapłaństwa, mógł być koło pięćdziesiątki. Może teraz dotrze do Wielebnych diecezji mojej, że koronawirus istnieje i należy przestrzegać ograniczeń. Jednak. A za śp. ks. Piotra proszę o zdrowaśkę.
20.45.
Ufff właśnie skończyłam sprawdzanie prac na klasrumie. Bez komentarza.
wizyta na cmentarzu.
Ostatnia listopadowa czapla.
Widać, gdzie siedzi? :)
Ostatnie nurogęsi.
