w zasadzie miałam to napisać wczoraj, ale zwyczajnie padłam. Ostatnio jakoś boli mnie łeb, może z powodów meteopatycznych. Przed chwilą padał u mnie śnieg, a teraz znowu nachodzi ciemna chmura.
Więc tak. Jeśli pierwsza niedziela Postu jest o pustyni, to ja właśnie zaczynam mieć tej pustyni dość. Czuję pierwsze zmęczenie pustynią. Chciałabym napić się dobrej kawy (z kardamonem) zamiast gorzkiej lury z mlekiem i zagłębić się radośnie w życiowych pierdołach zamiast upartego koncentrowania się na rzeczach ważnych i prężenia tego, co mi zostało z duchowych muskułów. Nie chce mi się rano wstawać, chętnie kupiłabym sobie kubek z napisem "keep calm and go działking" zamiast przeznaczać jego równowartość na kleiki mleczno-ryżowe dla dzieciaków z Ukrainy, na przykład. No rozłażę się.
Do tego sójka wyżera z karmnika słonecznik.
A kos jej pomaga. Wszystkim dbającym o linię z dedykacją: na obu zdjęciach jest ta sama Pani Kos.
Tak więc tego, no: ściągnij łopatki, wyprostuj plecki, załóż buty na szpikach i gotowe.
180.
Buty na szpilkach. :D
OdpowiedzUsuńCoś jest bo ja wczoraj wieczorem umierałam z bólu głowy.
Przedwiośnie nie sprzyja stawaniu na baczność.
a nie? :)))
Usuńno fakty są akurat takie, że akurat teraz na baczność stanąć trzeba. Nie bacząc na przedwiośnie. Tak się Umówiliśmy, że kasa zamiast na pierdoły idzie na Ukrainę. Umowa wprawdzie była nieco hm jednostronna, ale zamierzam jej uparcie dotrzymywać.
A kubek sobie kupię jak się wojna skończy. Mam na liście do kupienia kubek i meble do salonu - jak się wojna skończy. Teraz muszę wymienić łóżko, bo spanie na nim boli.
Zgadza się. Fakty są. Ale przez przedwiośnie trudniej - to chciałam wyrazić.
Usuńe, wiesz :). Jak nie przedwiośnie to jesień albo wiosna, albo mróz, albo upał... Ja bym najchętniej mieszkała w kraju o stałej temperaturze plus 25, bez skoków ciśnienia, z łagodnym deszczykiem co noc i pięknym słońcem co dzień. :P
Usuń