i znowu mama...

 scenariusz generalnie ten sam - wczoraj od rana się kroiło, prosiło, domagało awantury. Awantura wybuchła wieczorem, przed kroplami do oczu. Naprawdę szczerze myślałam, że ona sobie właśnie przypomniała zwarcie z poranka (w którym rzeczywiście zareagowałam nadmiernie - nie radzę sobie ani z własnym ciałem, ani z psychiką, dziś mam 38 dzień cyklu, jeśli w ogóle to jeszcze jest jakiś cykl, wszystko na głowie stoi, a w zasadzie odwrotnie -  mózg zamienił mi się już dawno w d* i co ja na to poradzę? Baby powinno się eliminować...) Wytrzymałam, nie wyszłam, trzasnąwszy drzwiami, tylko uparcie, niedobra cholera, doprowadziłam do rozmowy (jak zawsze mama ze mną rozmawiać nie chciała) - i proszę, ku zdumieniu memu okazało się, że wcale nie chodziło o poranek, tylko teraz podobno coś powiedziałam, ale nie udało mi się ustalić co, bo mama już nie pamięta. Za to foch jak stąd do Kamczatki. Próbowałam wytłumaczyć, jak się w tym czuję i co myślę - obawiam się, że mama wcale nie jest zainteresowana żadnym z powyższych, mam ją tylko "lepiej traktować" i tylko to ją obchodzi... Zaczynam się czuć jak na policji, gdzie każde słowo może być zinterpretowane przeciw mnie, więc lepiej w ogóle nic nie mówić. 

Wróciłam do domu i rozryczałam się, jak idiotka baba w menopauzie z histerią, na dobrą godzinę w głos. Nikogo to i tak nie obchodziło. Wiem, Gdybyś Był normalnym facetem, też  Byś Powiedział, że Masz mnie dość, co to za ryki, mam się wynosić, bo Chcesz mieć święty spokój po pracy, albo Sam Byś Wyszedł klapnąwszy drzwiami na piwo... albo do pani, która nie ma  menopauzy i nie ryczy, a o jej matce nic Ci nie wiadomo i naprawdę nie Musisz o niej wysłuchiwać. 

Naprawdę tak się czuję. Totalne odrzucenie, żal, że istnieję. Czemu to akurat musiałam być ja, Panie? Gdyby trafił ten plemnik z prawej albo z lewej, może udałby się jakiś przyzwoity chłopak? A tak - znowu muszę zacisnąć zęby i zacząć kolejny dzień. I tak bez końca. 

Wio.

wieczorem

Przedstawiam pierwszą maseczkę z serii eko. Natchnionej grubym lnianym płótnem późnogierkowskich serwetek pod szklanki z herbatą i stosem kraciastych bawełnianych chustek do nosa, które zostały po tacie. 

Maseczka jest duża, może trochę za duża, za to bezbłędnie zakrywa, co trzeba zakryć i ponadto jest trójwarstwowa, czyli względnie bezpieczna. Mimo to oddycha się w niej bez problemów, dużo lżej, niż się spodziewałam. 

Na zwierzętach _naprawdę_ nie była ani razu testowana :)))).