mamy to

 i gdyby nie Post, darłabym się: alleluja. 

Kabiny po złożeniu praktycznie nie ma. Nie walisz nosem w szkło, robiąc krok w głąb łazienki. Masz przed sobą 130 cm głębi.

A głąb do szyby jest na 40 cm, tyle co szerokość malutkiej umywalki.

Po rozłożeniu kabiny pojawia się duża część prysznicowa (90 na 170 cm) zaopatrzona we wszelkie wygody dla osoby nie bardzo sprawnej.

A mama już nie kłóci się o remont, tylko (chwilowo) o cenę (wszystko jest za drogie) i o sprzątanie po remoncie. 

Szkolenie przeżyłam, nie za bardzo chcę się dzielić refleksjami, jedną może: naprawdę nie mam mentalności korpo i już nie zamierzam jej mieć. Słucham tego wszystkiego i widzę, że czas już wielki się zabierać na emeryturę, że to już nie ten świat, nie te zasady. A ja naprawdę wolę plewić szczypiorek niż stosować zasady marketingu tam, gdzie wolałabym widzieć w człowieku człowieka. 

I jestem tak zmęczona tym wszystkim, a jeszcze cała pompejanka w lesie, pół brewiarza, krótsza o godzinę noc - a jutro kolejne sprawdzania prac, przygotowywania lekcji i takie tam - i błagam na wszystko: jeśli Darzysz mnie życzliwością, jeśli chociaż trochę zasłużyłam na Łaskę w Twoich oczach, Odsuń ode mnie jutro Strasznego De. 

1157.